വിണ്ണിൽ നിന്നും

മഴയിന്നെൻ ജാലകങ്ങളിൽ
വെൺകണമായി ചില്ലിൽ മുത്തി,
കൃപയിൻ വിൺമഴയേ,
എന്മേൽ നീ പൊഴിയൂ...

പറുദീസയിൻ വർണം പേറി
ഉർവ്വിയിൻ നെഞ്ചിൽ നനവേകുവാൻ
നന്മയിൻ മുത്തുകൾ ചിന്നിയേ മണ്ണിന്
ജീവന്റെ വരദാനമേകൂ

വിടരുന്ന മൊട്ടിനെ പുണരും
ഹരിതാഭ തൂകും തളിർ പോൽ
എന്നെ തഴുകുമീ ആത്മനിറവിനാൽ
ഉണരുന്നു മമ മനദളങ്ങൾ