പ്രതീക്ഷയോടെ മനം
ഇനിയും കാക്കാനും
ജീവിക്കാനും ഹേതു തേടി,
ഇനിയുള്ള ജന്മം
ഒരു തളിരാവട്ടെ ഞാൻ...
പൂമ്പാറ്റയായി നീയും
എന്നും നീയെന്നെ തഴുകുക...
തന്തുകം ബാക്കിയാക്കി
മുഴുവൻ മധുവും നുകരുക...
അനുരാഗത്തിന്റെ രക്തം
വറ്റിയ ഞരമ്പുകൾ
കണ്ണാടി പോലെ- അവയെ
ചേർത്ത് വെച്ച്
നമുക്ക് ഭവ്യകാലം നെയ്യാം.
No comments:
Post a Comment